Satır Başlarından VI

Şu 10 milyon TL’yi kazanan 73 yaşındaki yaşlı amcanın biletlerinden birine 500 bin TL, bir diğerine de 80 bin TL vurduğunu okuyunca beni görenler bir insanlık dramına tanık oldu.   

Önce ‘’hangisi daha erken kalkar ya’’ dedi. Bir süre duymamazlığa verip elimdeki dergiyi okumaya devam ettim. Ancak etrafta ondan ve benden başka kimse olmadığını da görünce 110’u işaret ederek birazdan kalkacağını söyledim. Sonra bir baktım, gecenin ikisinde tanımadığım bir insanı Kadıköy’deki Metro şirketinden Ankara’ya yolçuluyordum. Arkasından el salladığımı görünce de benim de ne kadar gitmeye ihtiyacım olduğunu hissettim.  

Biz aniden önemli karar alması gereken son milletiz niye mi? Al: Fransa'nın kararını duyunca kendinden geçip kendininki sandığı Mazda marka arabayı parçalayan ve eylem sonunda boykotçuyu uyaran arkadaşının 'abi bu senin araba değil, hatta galiba bu Fransız malı da değil'' demesi ve tüm ilgiyi üstüne çekmesiyle sonuçlanan eylemler, aniden alınan boykot kararları yüzündendir.  

Elinde muhabbet kuşu dolu bir kafesle, tıka basa dolu metrobüse binen adam empati kurmaya mı çalıştı acaba?  

Ben devlet kapitalizminin 'mecburen alacaksıncı' pazarlama zihniyetinden bilhassa nefret ediyorum. Mesela Uzunçayır’dan metrobüse binicem ama etraf Hamidiye su dolu. Ben bu suyu içmek istemiyorum arkadaş. Ne adını seviyorum ne de pet şişesini. Ama aynı durum metroda da karşıma çıkınca... Güzergahımdan tiksindim. Bu ara vapuru kullanıyorum…   

Dışarı gezmeye çıkıp da ‘’kantin’’ alıp dönen arkadaşım var.  

Bilim kurgu filmlerinden midir nedir  galiba bizim gezegen çok uluorta duruyor. Önüne gelen Dünya’ya düşüyor. Efendi gibi soruyorsun, ‘’hayırdır’’  diye ‘’en yakın gezegen burasıydı’’ demiyor mu? Mekiğiyle, yarasıyla orada bırakıp lan s.ktirgit diyesi geliyor insanın ama ne yapcan misafir işte…  

Metrobüsün olağanca kalabalığında hiç çekinmeden ayakta zor durduğu halde çekirdek çitleyen insan da gördüm.

Bu kez kısa oldu ama uykum var be hacı....