Sabah minibüste burnuma gelen kızarmış ekmek kokusu, bir hayal kurdurdunki, bana. İnsanı Güney'e indirirsin.
Merhaba, 8 ay falan olmuş metrobüs hikayesi yazmayalı. Hep minibüse binmekten oluyor.
Minibüs insanları zombiye benziyor. Hiç kıpırdamadan ayakta duruyorlar, oturuyorlar. Ta ki inecekleri yere varana kadar. Nerede o 559 C'nin eğlenceli öğrencileri, nerede o 129 T'nin alkol kokan gece yolcuları. Nerede o cevval metrobüs insanları...
Minibüse binince insan trafiğe yakalanıyor. Yağmur yağıyor. Minibüste yazı da yazılmıyor. Hatta. Minibüste kitap da okunmuyor.